Maya Sapera was die zeldzame eend die in Vlaanderen opgroeide met Indische en oriëntaalse dans. Als zesjarige werd ze opgemerkt en geselecteerd voor haar eerste optreden Indische dans. Dit was het begin van een boeiende artistieke weg. Als choreografe, danseres en docent palmde ze haar publiek in in binnen- en buitenland. Ze is niet alleen een elegante performer met een enorme uitstraling, maar ook een bijzondere docent. Ze leidde dansers op in België, Frankrijk, Slovenië en de Tsjechische Republiek en richtte samen met Shila Mehta een kathak opleiding op in België, erkend in India.

Algemeen
 

Maya groeide op met Indische en oriëntaalse dansen. Ze is dus in verschillende culturen thuis, die alle een rijke bron aan inspiratie voor haar zijn. Als logisch gevolg vormt “bruggen bouwen” een rode draad doorheen haar (artistiek) leven. 
 

Al haar grote projecten waren een combinatie van dans en livemuziek, die voor haar ook onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. De livemuziek geeft oneindig veel mogelijkheden. Ze heeft het geluk gehad om steeds met excellente muzikanten samen te werken. Het aanbod aan dansers in haar specialisatie was minder groot, maar dat hield haar niet tegen. Al creërend, creëerde ze ook dansers. Ondertussen richtte ze in België i.s.m. Shila Mehta een in India erkende Kathak (Noord-Indische klassieke dans) opleiding op.
 

Ondertussen vormt dialoog een belangrijk deel van haar werk. Als lid van de algemene vergadering van Danspunt gaat ze in dialoog met dansers uit andere disciplines. Stereotypes en overtuigingen worden in vraag gesteld en er ontstaat een kruisbestuiving. Hiervóór was ze lid van het Gents platform “Pedagogisch Project” (Les Ballets C de la B). Bovendien is optreden ook dialogeren met het publiek. Tenslotte leidt gezonde communicatie met en tussen de artiesten ook tot een optimaal artistiek resultaat.  
 

Als 16-jarige werd ze laureate van “De Beste Belgische Danssolo”. Sindsdien onderhoudt ze contacten met Alain Platel. Haar eerste tournee buiten Europa was in Marokko met Gnaoua Fusion (een samenwerking tussen KVS & Hassan Boussou). Ze vestigde zich gedurende een jaar in Egypte (2001-2002) waar ze o.a. danste in het Nationaal Ballet van Cairo (Al-Qawmiyya). Voor December Dance Festival (MAZ-2011) presenteerde ze AGNI. Ze trad op uitnodiging van Sidi Larbi Cherkaoui op in het Etnografisch Museum van Parijs (2009) en heeft gewerkt voor de Opera van Gent (Kindervoorstelling Prinses Aiko, 2011-2012). Voor Europalia India (2013) creëerde ze Milaap (documentaire en performance) en Belgium meet Bollywood (populair project). Voor Women Speak (2019) werkte ze samen met CC Evergem. Met Gori KaDance, Va Fan Fahre, Rangeela en Spinifex trad ze op in de meeste festivals en cc’s van Vlaanderen en toerde ze in het buitenland. 

​

Researcher
 

Als klein meisje ging ze met haar moeder mee op dansreis. Ze gingen dan naar Noord-Afrika of het Midden-Oosten om traditionele gemeenschappen op te zoeken. Ze gingen kijken, meedansen en -zingen. Ze vond het boeiend om de “grammatica en woordenschat” van deze dansen en de creatieve grenzen te achterhalen. Als tiener en twintiger was ze bijzonder goed in dat spelletje. Mensen stonden perplex wanneer ze hoorden dat ze geen roots in hun gemeenschap had. Ze bracht vernieuwing in tradities, zoals het vernieuwd kleurgebruik in de Kalbeliya dat nu algemeen aanvaard is. Ze bracht ook nieuwe stijlen naar België: Kalbeliya (Indische zigeunerdans), Kathak, Bollywood en hedendaags Indische dans. Ook o.a. in India is ze een referentie en is haar naam gekend in heel Rajasthan. 
 

In verschillende culturen thuis zijn, zorgde voor verwarring. Welke bril moest ze nu opzetten? Haar laatste project was een aanzet voor een nieuwe fase: Indische dans op een artistieke en toegankelijke manier naar een Vlaams publiek brengen zonder haar authenticiteit of de Indische eigenheid te verliezen. 
 

"Als ik aankondig dat ik Kathak dans, dan dans ik Kathak. Anderzijds ben ik gepassioneerd door exploreren en dan mogen alle grenzen opgebroken en onderzocht worden. Men moet het alleen correct benoemen," zegt Maya

En verder ook: "Mezelf uitdagen is een methode om te blijven leren. De eerste vreemde vraag kreeg ik van Alain Platel. Ik zou klassiek Indisch dansen op “Silence is Sexy”. Sindsdien is geen vraag me te vreemd. Of eerder, hoe vreemder, hoe liever. Verschillende invalshoeken zorgen voor een frisse kijk op hetzelfde."

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------